Aylarir yazmamisim. Bloglari kapattilar, actilar ama ben sogudum bir kere. Isinmam icin secim olmasi gerekiyormus.
Gelelim secime; beklenen oldu AKP iktidari kimselere kaptirmadi. Gonullerin mi bilinmez ama sandiklarin sampiyonu, ustelik Hakan Sukur de kadroda, yakinda Fatih Terim de gelirse kadro tam olur. Zaten Fatih'imizin babasi da hunkarimizinki gibi olsaydi o da politilaci olurdu kesin.
Neyse sonuclar icin yazip cizmek baskalarina kalsin ben bambaska bir seyi farkettim bu gece sonuclari izlerken. Kazananlar hep birilerine tesekkur etti: Cesit cesit azinligin ismi zikredildi ama yahudilerden hic bahsedilmedi. Kufurlerin oznesi olmaktan ileriye gidemeyen insanlariz biz Turkiye'de, yok sayiyorlar bizi resmen, aliniyorum. Bizim de haklarimizi savunsun birileri.
"Ne hakki arkadas, sizin tuzunuz kuru!" nidalari yukselmesin. O kadar kolay degil bu ulkede yahudi olmak. Neler gorduk biz neler: Trakya olaylari, 6-7 Eylul olaylari, Varlik vergisi, sinagog bombalamalari... Bunlar sadece kayitlara gecenler. Ben bile su genc sayilabilecek yasimda payima duseni gordum. Ve sunu anladim; bizimkiler gidecegiz edecegiz derler ama cok azi yapar bunu, cunku biz cok seviyoruz bu ulkeyi. En kotu olayi bile anlatirken mutlaka musluman bir vatandasin yaptigi iyilikten bahsediyoruz gururla.
Mesela 6-7 Eylul olaylari anlatilir her bayram yemeginde; Babamlarin evinin kapisina yagmacilarin ellerinde sopalarla dayanmalari ve ev sahibesinin cifteyle gelenleri kovalamasi.
Ya da Kuledibi'ndeki musluman esnafin orada yasayan yahudilerden Ladino ogrenmesi ve yahudi musterilerle Ladino konusmasi...
Galata'ya tasindiktan sonra anladim ki; birileri yahudileri yahudi oldugu icin sevmedigini iddia ediyorsa hayatinda hic yahudi tanimamistir. İnsani ozelliklerini sevmiyorsa diyecegim bir sey yok ama nufus cuzdaninda yahudi yaziyor diye potansiyel siyonist, Israil saksakcisi, zengin vs oldugunu dusunup sevmiyorsa o zaman isler degisir.
Galata'da 50'li yillardan beri oturan insanlar ve burada buyumus dunun cocuklari bugunun buyukleri hos bir tebessumle bakiyorlar bana yahudi oldugumu ogrenince. Aslinda bunu anlamak cok kolay cunku ismim bir garip, telafuzu zor.
Genelde Turklugumden suphe duyuyor insanlar ismimden dolayi. Ama Galata'da; "Kusura bakmayin ama bir sey soracagim, yahudi misiniz?" diye soruyorlar once. Evet cevabini alinca, bir komsularindan, okuldaki bir arkadaslarindan ya da beraber calistiklari birisinden bahsediyorlar. "Keske tekrar eskisi gibi olsa Galata." diyorlar. Bunu manti servisi yapan adamla para odemesi sirasinda, yeni otoparktaki adamla uyelik icin konusurken yasadim gecen iki hafta icinde. Bu bir tesaduf olamaz degil mi?
50 sene oncesinde buralarda yasayan yahudiler ile tesrik-i mesaide bulunmus bu insanlar. Eski İstanbul insanlari diyorum ben onlara, eski İstanbul esnafi da vardir Tahtakale'de. Her ikisi de cok daha kibar olurlar, bir soru sorunca yardimci olamazlarsa mutlaka birilerini tavsiye ederler, digerleri gibi kaziklamaya kalkmazlar, kotu kotu bakip sizi rencide etmeye calismazlar.
O kadar cok sey var ki bu konuda soylemek istedigim dagitiyor, daldan dala ucuyor olabilirim; kusura bakma okuyucu, mazur gor beni. 500 kusur yil once gelip yerlestigimiz bu topraklarda artik bir azinlik olarak bile gorulmuyor olmak kanima dokunuyor.
Adimizin gecmemesi esamemizin okunmamasi uzuyor beni. 21. yuzyilda turklugumuzun sorgulaniyor olmasiysa kalbimi kiriyor.
Annemin buyukbabasi 1.Dunya Savasi'nda savasa katilmis ve bir daha geri donmemis, sonu malum...
Anlayacaginiz kimseden daha az Turk degiliz ama yeri geldiginde Israil'in yanlislari yuzunden dugunumuzu iptal etmek zorunda kaliyoruz, ibadete gitmek istedigimizde korkudan gidemiyoruz. Bunlari yasamak ve yasatmak bu ulkeye yakismiyor.
Birileri raki icip yaninda topik yiyerek memleketi kurtarirken. Ermenilere kufur ettiginde o topigin Ermeni mezesi oldugunu hatirlamak istemiyor, ya da "Ay bu Galata'daki binalar sahane" derken apartman isminin altindaki o bes bin kusurlu sayinin binanin yapilis tarihinin yahudi takvimine gore yazildigini bilmiyor, ogrenmek de istemiyor.
İlkokulda din dersi vardi, ama sadece muslumanlik anlatilirdi, severek de dinlerdim. Sinavda lazim olur diye Suphaneke'yi bile ezberlemistim. Siz hic merak ettiniz mi acaba Pesah nedir diye? Ya da neden yilin bir gunu 26 saat oruc tuttugumuzu, sahi oruc tuttugumuzu biliyor muydunuz?
Ben simdiki kadar kendinden olmayana bu kadar ilgisiz bir Turk halki ne gordum, ne okudum ne de baskalari anlatirken duydum.
Dedigim gibi o kadar cok sey var ki soylemek istedigim girisi gelismeyi sonucu karistirdim ama son olarak sunu soylemek istiyorum; en yakin arkadasim 24 yasinda evlendiginde aglamadim -ki sulugozun tekiyim, gecen hafta Master Chef Semra elendi diye bile agladim- ama alt komsunun gelin kizini almaya gelen arabayi ve etrafindaki kocekleri gorunce cok hosuma gitti ve hungur hungur agladim.
Daha ne diyeyim...
